مدح و مناجات با امام رضا علیه‌السلام
ما آبـرو زِ دَرگـهِ سـلـطان گـرفـتـه‌ایم سـرمـایـۀ مـحـبّت و ایـمـان گـرفـته‌ایم مـا ســائـلانِ کــوی امــامِ کــرامـتــیـم روزی زِ دستِ شاهِ خراسان گرفته‌ایم دل را گـرِه به پنـجـره فـولاد او زدیم حاجات خود به دیـدۀ گـریان گرفته‌ایم دل مُـرده‌ها کنارِ حـرم زنده دل شوند با بوسه از ضریحِ رضا، جان گرفته‌ایم حُکـمِ ضمانـتِ رضوی را به الـتماس وقتِ سحر چو آهوی حیران گرفته‌ایم زمـزم جـوابِ مسـتیِ مـا را نـمی‌دهـد چون جام را زِ ساقـیِ مستان گرفته‌ایم هـر سـال ما براتِ زیـارت به کـربـلا بعد از سفـر به مشهـدِ ایران گرفـته‌ایم |